دانلود آهنگ جدید

دانلود آلبوم جدید هوشنگ ابتهاج به نام بهار غم انگیز با کیفیت ۳۲۰

Download Album Jadid Hushang Ebtehaj Benam The Sad Spring

دانلود آلبوم بهار غم انگیز از هوشنگ ابتهاج با دو کیفیت ۳۲۰ و ۱۲۸

آلبوم موسیقی سنتی «بهار غم‌انگیز» با آهنگسازی و تنظیم «علیرضا جواهری» و آواز و ترانه‌ی «علیرضا گلبانگ» در آواز بیات ترک گردآوری و منتشر شد. این مجموعه در قالب موسیقی سنتی و دستگاهی برای گروه سازهای ایرانی سنتور، تار، بم‌تار، رباب، بربط، نی، کمانچه، قیچک، تنبک دف و گروه همخوان تنظیم شده است.

قطعاتِ این آلبوم عبارتند از پیش درآمد بیات ترک تنظیم شده برای گروه ساز های ایرانی با تاثیر پذیری از شیوه‌‌ی نغمه پردازی استاد محمد رضا لطفی، تک‌نوازی سنتور در آواز بیات ترک، قطعۀ چند مضراب بهار اجرا شده توسط سنتور، چهارمضراب گروهی به همراه آواز، تصنیف بهار غم انگیز تنظیم شده برای آواز و گروه ساز های ایرانی و گروه همخوان در آواز بیات ترک.

در اجرای این مجموعه هوشنگ فراهانی، هیلا فیض‌پور، مازیار شاهی، وحید رستگاری، محمد رسولی، علیرضا دریایی و علیرضا جواهری به عنوان نوازنده همکاری داشته‌اند. همچنین هادی محمدی، سپیده محمد تقی‌زاده، محمد رسولی، علیرضا جواهری و علیرضا گلبانگ به عنوان گروه همخوان در این مجموعه ایفای نقش کرده اند.

آهنگساز درباره‌ی این اثر نوشته است: «مجموعۀ حاضر در سال‌های آغازین دهۀ ۷۰ و براساس مثنوی بهار غم‌انگیز اثر استاد هوشنگ ابتهاج ساخته و پرداخته شد و اولین اجرای گروهی آن در اواسط همان دهه توسط گروهی از دانشجویان دانشگاه هنر در چندین فرهنگسرای تهران اجرا شد. بعدها با تشکیل گروه موسیقی ایرانی چکاد این اثر در شهرهای مختلف ایران نیز اجرا شد. پس از این اجراها آثار دیگری بر اساس همین مثنوی توسط هنرمندان دیگر طراحی و ساخته و منتشر شد. برای عدم تکرار، تصمیم بر آن شد که شعری دیگر با همین محتوا و بر اساس ساختار این اثر سروده شود که این امر توسط دوست هنرمند و بزرگوار آقای علیرضا گلبانگ صورت گرفت و مجموعۀ بهار غم انگیز به همت ایشان با همان محتوای قبلی و مضمون بهار با سروده‌ای جدید به صورت رسمی منتشر شد. آواز، جلوۀ درونی‌ترین و زلال‌ترین هنر انسانیست. تنها هنری که جلوه و جمالش به هیچ واسطه و وسیله‌ای نیازمند نیست. آواز هنر وارستگی است و به دلیل عدم نیازش به ابزار و آلات ، می‌تواند رستن و وارستن از هر گونه بستگی و وابستگی به زور و زرّ و زاری را برای هنرمند آوازه خوان و استقلال و استغنایش فراهم آورد. اساتید و بزرگان هنر آواز حنجره را محل عبور عاطفه نامیده اند و از این رو آواز بسیار درونیست ، به مفهوم اینکه دیگر هنرها را قابلیت ضبط نفس و کنترل احساس و فاصله گرفتن با اثر ، برای هنرمند ان رشته هست؛ اما هنرمند غمگین ، عصبی ، سوگوار یا خوشحال اگر آواز بخواند قطعاً احساس خویش را و بروز عاطفت را ، هرگز قادر به کنترل نخواهد بود و به تعبیر دیگر درونی بودن و آئینگی آواز اینکه ، شخصیّت هنرمند را مجلاّ و محل ظهور است . آوازه خوان زلال و شریف ، نجیب ، بزرگمنش ، مهربان و … قطعاً آوازشان فخیم ، فاخر ، انسانی ، دلنشین و پر مهر خواهد بود و اساساً آواز فاقد صفت ذاتیست و صفت و شخصیت خویش را از دل و درون آوازه خوان می یا بد و به اجرا و ارائه درمی آید.»‌