بمان میهن داغ دارم بمان
●♪♪●
بمان میهن داغ دارم بمان
●♪♪●
به اشک ودل سوگوارم بمان
●♪♪●
گر اشکی تو رو مانده در این ستیز
●♪♪●
به اوراق تاریخ خونین بریز
●♪♪●
که تاریخ هم بر تو گریان شود
●♪♪●
چو من برگ برگش پریشان شود
●♪♪●
بمان ای پریشان تر ازبخت من
●♪♪●
چو خواهی بمانم بمان ای وطن
●♪♪●
که ایران بسی امتحان داده است بسافتاده است
●♪♪●
و بس استاده است اگر گفتگو ها ز افتادگیست
●♪♪●
همین خود سراغاز ایستادگی ست
●♪♪●
بمان بمان میهن داغ دارم بمان
●♪♪●
راه گم کرده بهاری که به ایران اید
●♪♪●
غم پاییز بپوشاند و نالان آید
●♪♪●
راه گم کرده بهاری که به ایران اید
●♪♪●
غم پاییز بپوشاند ونالان اید
●♪♪●
ای پرستو ای پرستو مثه قشلاق به ییلاق آیی
●♪♪●
به قدم بوسی تو لاله ویران آید
●♪♪●
جلوه ی صبح چه سنگین نفس آید
●♪♪●
که بهار آن خرانیست که با باد پریشان آید
●♪♪●
آن خزانی که با باد پریشان آید خانمان سوخته
●♪♪●
خانمان سوخته بسیار و من از پوچیه دست
●♪♪●
هدیه ام گوهر اشکی که به دامان آید
●♪♪●
راه گم کرده بهاری که به ایران آید
●♪♪●
غم پاییز بپوشاند و نالان آید
●♪♪●
راه گم کرده بهاری که به ایران اید
●♪♪●
غم پاییز بپوشاند
و نالان اید
●♪♪●
ابر اهیست ابر اهیست که از سینه ی مرحم خیزد
●♪♪●
گریه دردیست گریه دردیست که با دانه ی باران اید
●♪♪●
بلبل بسته نفس بین چه خموش است به باغ
●♪♪●
جغد ویرانه گزین بین چه غزل ها اید
●♪♪●
بنگر ای باد بهاری چه به ایران بگذشت
●♪♪●
از نسیمی که زگل های شهیدان اید
●♪♪●
بنگر ای باد بهاری چه به ایران بگذشت
●♪♪●
از نسیمی که ز گل های شهیدان اید
●♪♪●
راه گم کرده بهاری که به ایران آید
●♪♪●
غم پاییز به گوش اید و غم نالان آید
●♪♪●
بنگر ای باد بهاری چه به ایران بگذشت
●♪♪●
از نسیمی که زگل های شهیدان آید
●♪♪●
راه گم کرده بهاری که به ایران آید
●♪♪●
غم پاییز به کوش اید و نالان اید